bilet za 400 groszy

Oczywiście, do teatru. Akcja ta organizowana była z okazji Dnia Teatru Publicznego i miała w ten sposób upamiętnić 400 rocznicę śmierci Szekspira. Koordynatorem tej akcji był Instytut Teatralny im. Z.Raszewskiego a fundatorem Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Pomyślałam, że warto skorzystać, więc razem z moimi dziećmi pojechałam do Częstochowy, nie przewidziałam tylko, że na taki pomysł wpadnie więcej ludzi i niektórzy z nich będą koczować przed teatrem prawie od świtu. Na 10 minut przed otwarciem kasy pojawiłam się na szarym końcu kolejki z nikłą nadzieją na zwycięstwo, padał deszcz, było zimno a ludzi było mnóstwo. Kiedy powiedziałam mojemu mężowi, że czeka mnie chyba ponad 2-godzinne oczekiwanie bez gwarancji zakupu biletu to powiedział dokładnie tak ...Kobieto!!!! jak chcesz iść do teatru to kup sobie normalny bilet i nie stój tam jak idiota" To prawda, przeszła mi taka myśl, że jestem idiotą a zaraz potem, że powinnam zrezygnować, ale wtedy pojawili się nasi znajomi, którzy stali chyba o 30 osób bliżej do kasy i zaproponowali, że mogą nam odstąpić swoje miejsca, bo oni rezygnują. I tak stałam się 174 osobą w kolejce do kasy. Olu, Jacku...dziękujemy!!! Po ponad godzinnym czekaniu w tłumie, bo czym bliżej kasy tłok był większy, udało nam się kupić 6 bilety. (na każdą osobę dwa). Za mną kupiło bilety jeszcze dwudziestu szczęściarzy.
Moje bratanie z kulturą zakończyło się pomyślnie i 21 maja będę widzem sztuki za jedyne 400 groszy.
Przy okazji "załapałam " się na dwie fotki do Gazety Wyborczej, która promowała tę akcję i w ten oto sposób zaistniałam w mediach a moja popularność znacząco wykroczyła poza ramy bloga. hihihi
To taki mały żarcik na dowód tego, że nie jestem smutasem i moje posty nie są tylko nostalgiczne. Raz góra, raz dół, widocznie sinusoida jest moją cechą charakteru, psychiatra fachowo określiłby to chyba jako dwubiegunowość afektywną. No cóż... podobno nie ma ludzi zdrowych, są tylko niezdiagnozowani.

Kochani, życzę Wam dużo słońca i samych wzlotów. Buziaki.



Moja dwubiegunowość widoczna też jest w tym co prezentuję tutaj, raz opowiadam się za minimalizmem a innym razem przesadzam w drugą stronę. czyli jest kolorowo, ozdobnie..... itp.
Deklarowałam, że bomberka to taki PRL-wski ciuch, szwedka inaczej, i nie będę jej nosić, a tu proszę...jest!!! i do tego w stylu folk. No, ale za babą jak za modą trudno nadążyć...ot, życie!!!!
Jak się łatwo domyślić nowością jest oto ta bomberka połączona ze starociami z mojej szafy. Aby, zakończyć ten post poważnie, powiem, że dzięki blogowi nauczyłam się rozważnych zakupów, kupuję zdecydowanie mniej.

bomberka - Zara
t-shirt - Zara
spodnie - SH
buty - Vices
torebka - Zara



Widziane z bliska