Z nostalgii

Los spłatał mu figla, dał mu 3 córki a On zawsze marzył o synu. Kochał nas trochę szorstko, można powiedzieć, że po męsku, nigdy nie przytulał, ale na swój sposób troszczył się o nas. Kiedy mówił ..."to są moje córki!!!" czułyśmy się wyjątkowe, bo w Jego głosie słychać było dumę. Pomimo "swoich zakrętów", dziś mogę powiedzieć, że był dobrym ojcem. Wspólne wycieczki rowerowe do cioci Jadzi, zapach lasu, wrzosu, jego śmiech, smak smażonej ryby, to wszystko kojarzy mi się z Tatą. Kiedy byłam już dorosła każdego roku, 8 maja, w dniu jego imienin,kupowałam mu piwo, lubił piwo, a ja starałam się zawsze zaskoczyć go różnorodnością smaku tego trunku.
Mój syn go nie zapamiętał a córka nie zdążyła poznać, 29 maja minie 25 lat od jego odejścia. Często opowiadam swoim dzieciom o dziadku Staszku, o tych dobrych, wesołych wspomnieniach ale też o tych smutnych i złych. Chcę, aby Go zapamiętały, aby był dla nich ważny tak samo jak dla mnie.
Ten post dedykuję właśnie mojemu Tacie w dniu Jego Imienin.

W dzisiejszym poście debiutuje bluzka, granatowa, klasyczna, dostałam ją w prezencie imieninowym. Reszta już od dawna znajduje się w mojej szafie.
bluzka - Taranko
spodnie - Zara
wisiorek - wyrób własny zaprzyjaźnionego złotnik
buty - Vices

]

Widziane z bliska: