okulary szczęści potrzebne od zaraz.

Dzisiaj uzmysłowiłam sobie, że w marcu dodałam do bloga tylko jeden post. To bardzo mało - potwierdzam. Ten będzie drugi i ostatni w tym miesiącu. Dlaczego tylko dwa? Powód jest bardzo banalny. Postanowiłam uporządkować swoją przestrzeń, nie tylko egzystencjonalną ale i emocjonalną. Jakoś mniej ciągnie mnie ostatnio do zakupów. Nie muszę mieć przecież najmodniejszej torebki ani domu z basenem, aby odczuwać szczęście. Im bliżej do moich urodzin, tym więcej rozmyślam o życiu i przemijaniu.
A próbowaliście kiedyś wyobrazić siebie na wózku inwalidzkim? Ja boję się takiej wizualizacji. Niepełnosprawność ruchowa jest trudna. Jednak Ci ludzie niczym nie różnią się od tych, co mogą poruszać się na własnych nogach. Też pracują, kochają, żyją. Trzeba tylko oswoić się z myślą, że to co nam się przytrafia nie jest żadnym dramatem i nie da się z tym walczyć. Pokonać lęk jest chyba najtrudniej. Ktoś kiedyś powiedział, że "Sprawami, również chorobami, należy się zajmować, nie przejmować". Tylko, że ja czasem jestem nieodporna na niewygody i odczuwam irracjonalny lęk. No i co z tego? Jest wielu neurotyków na świecie. Ważne, aby nauczyć się nie odpychać żadnego uczucia, które się pojawia. Przyjąć, że można być szczęśliwym nawet z depresją czy lękiem. Ze żadne przeciwności nie są na tyle istotne, aby zatruć nam życie. Uwierzcie, wiem co mówię, chociaż życie na wózku jest mi obce. Czasami warto założyć okulary szczęścia - pomimo wszystko. Jeśli bowiem ktoś nauczy się myśleć we właściwy sposób, to nauczy się też inaczej odczuwać. Najlepsze w życiu przychodzi w chwili, gdy zaczyna się właściwie myśleć. I tego Wam życzę.

Spódnica - Zara
bluza - Stradivarius
opaska - Zara
buty - Zara
torebka - Dune London